آموزش رمان نویسی
قسمت جدید آموزش نویسندگی رو برای شما بازدید کنندگان عزیز فور رمان آمده کردیم .
پاتریشیا کلیولند می گوید : نویسندگی خلاق می تواند به التیام لطمه های گذشته کمک کند و احساسات شما را به حالت عادی برگرداند. نوشتن می تواند فشار روحی را کاهش،درد را تسکین و روحیه را تغییر دهد و محرک یک خواب شبانه باشد و بی قید و شرط است. این قدر کارایی حقیقی دارد؟ اینها فقط بخشی از ادعاهایی است که برای نویسندگی به عنوان یک روش درمانی مطرح می شوند.
جیلی بولتن، شاعری است که نوشتن را به عنوان قدمی برای برگشتن از سوگ روحی آغاز کرد. دفتر یادداشت او که به عنوان محرم اسرار به آن اعتماد داشت. هرگز برای چاپ منظور نشد اما سرانجام اساس کتاب شعرش با عنوان بخش هایی از خود شد. او دریافت که نوشتن چقدر میتواند از لحاظ درمانی مهم باشد . اواکنون به عنوان محقق دانشگاه شیفیلد هم با بیماران و هم با پزشکان کار می کند. او می گوید:
” من هرگز کسی را ندیده ام مطلبی بنویسد که حقیقت نداشته باشد(شاید توضیح دادن دردناک و غم انگیز باشد)اما همیشه حقیقت دارد. نویسندگی به ما کمک می کند تا با شخصیت شفابخش درونی خویش ارتباط برقرار کنیم.
آغاز نویسندگی
جیلی در کتاب خود با عنوان پتانسیل درمانی نویسندگی خلاق مطلبی را مشخص می کند: هیچ قانونی وجود ندارد. املا و نقطه گذاری مهم نیست. می توانید هر جا و هروقت که دوست دارید بنویسید. به آنچه در مدرسه آموخته اید ،توجهی نکنید.آنچه را دیگران انجام می دهند،فراموش کنید .آنچه شما انجام می دهید ،اهدای ذوق نوشتن برای خودتان است.بنابراین فقط بنویسید. آغاز،سخت ترین قسمت است؛ بنابراین جیلی پیشنهاد می کند در ابتدا مطلبی را انتخاب کنید؛ مثل : -یک رویا -یک خاطره قدیمی -یک خاطره از روز عید یا روز تولد -چیزی که هفته پیش یا سال پیش اتفاق افتاده است -زمانی که شما سرزنش شدید -زمان یک خوشحالی بزرگ -زمان یک خسارت -یک شعر
او همچنین پیشنهاد می کند : سپس به مدت شش دقیقه، بدون فکر کردن، بنویسید. او می گوید که اگر به دست خود اجازه دهید هرچه را که بر سر قلم می رسد بر روی کاغذ بیاورد،در آن صورت آنچه را به بیانش نیاز دارید، بیان کرده اید. احساسات خود را بیان کنید جولیا کامرون نیز این روش نوشتن آزاد را در کتاب خود آموز خود روش هنرمند ، به شیوه ای توصیه می کند که می تواند حالت منفی بودن ذهن را که مضر سلامتی است و به صورت بیماری ظاهر می شود برطرف سازد. تحقیقات اخیر در آمریکا نشان می دهد اشخاص مبتلا به تنگی نفس ، پس از تلاش برای درمان از طریق نویسندگی خلاق ،کاهش نشانه های بیمار یشان را تجربه کردندو آزمایش های مربوط به اشخاص مبتلا به آرتریت (درد مفاصل)نشان می دهد که اگر آنان مطلب گویایی درباره تجربیات نگران کننده خود بنویسند ،نشانه های بیماری خود را به طور قابل توجهی کاهش می دهند. جف لوو روان شناس سلامتی دانشگاه هال، که بر روی اساس زیست شناختی نهفته در نویسندگی به عنوان درمان، کار می کند ،بیان می دارد: تحقیقات من نشان می دهد که تخلیه احساسات شدید، در حقیقت،سیستم ایمنی را فعال می سازد. خود درونتان را کشف کنید.
شاعری به نام نیکی جاکووسکا در کتاب خود با عنوان برای زندگی بنویسید این نکته را مطرح می سازد که مطالبی که در مورد خود کشف می کنید شما را متعجب می سازد.
البین لیه هال، روان پزشک خصوصی که به طور فعالانه ای بیماران خود را به نوشتن تشویق می کند، بر این نکته تاکید دارد که نوشتن با صحبت کردن کاملا متفاوت است. نوشتن می تواند بی نهایت آزادانه باشد.نه تنها تخلیه کننده هیجانات است، بلکه مردم به واسطه آن، چیزهای زیادی در مورد خود می آموزند.
شخصی از مطالعه کتاب جیلی بولتن دریافت که باید به جای نوشتن واژه آرام (Calm) از واژه کم حرف (Calm) استفاده کند و سپس تشخیص داد که عادت دارد در لحظات بحرانی از صحبت کردن طفره برود و نمی تواند آن طوری که دوست دارد خودش را بیان کند. خواندن نوشته در خواندن مجدد آنچه نوشته اید ارزشی وجود دارد. زیرا در می یابید که چقدر از آن فاصله گرفته اید.تصنعی نبودن و صداقت ، کلید های شما هستند.
جیلی در این زمینه از زبان تدهیوج چنین نقل می کند: «پیشرفت هر نویسنده ای با لحظاتی مشخص می شود که طی آن ،نظام پلیسی درونی خود را کنترل می کند تا کلک نزنند.» او معتقد است فکر کردن زیاد، مانع خلاقیت می شود؛ چنانچه می تواند به شکل یک عامل سرکوب کننده درآید و شما را از کشف ترس های پنهان ، نگرانی ها ، هیجانات و خاطرات خودتان باز دارد.
